สายใยเเห่งรัก

ArjanPong | 03-02-2562 | เปิดดู 1287 | ความคิดเห็น 0

สายใยเเห่งรัก..

"อย่าบอกป้าโจ๊วนะลูก ว่าลุงอู๊ด เสียเเล้ว.."
เสียงพูดอ้นเเผ่วเบาจากปากของนาง พรรณี พลรัตน์ น้องสาวคนเดียวของป้าโจ๊ว ที่นอนสงบนิ่งอยู่บนเตียงคนไข้ในห้อง ไอ ซี ยู โดยมีสายอ๊อกซิเจน กับสายน้ำเกลือ พันระโยงระยางเต็มไปหมดของโรงพยาบาลตำรวจ ที่เอ่ยกระซิบก้บลูกสาวที่นั่งเฝ้าอยู่ปลายเตียงของผู้เป็นป้าด้วยดวงตาที่เศร้าหมอง
"ลุงเสียเมื่อไร ล่ะเเม่?.."
เมื่อตอนสองทุ่มครี่งนี่เอง อยู่ที่สมิติเวช พรุ่งนี้ก็คงจะเคลื่อนไปที่วัดมกุฏฯ เเม่ก็ยังไม่รู้เลยว่าจะเอาไว้ศาลาไหน?..."
ผู้เป็นเเม่กล่าวจบพร้อมกับหยดน้ำตาใสๆที่ค่อยๆไหลรินร่วงมาเป็นสายอย่างไม่รู้ตัว ภาพของพี่สาวคนเดียวที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้ในอาการที่ไม่รู้สึกตัวอยู่ในขณะนี้ ช่างน่าเวทนายิ่งนัก นี่หรือศิลปินเเห่งชาติ เพ็ญศรี พุ่มชูศรี?.. นี่หรือคนที่ให้ความสุขเเก่มิตรรักนักฟังเพลงมาเป็นระยะเวลานานเเสนนาน เป็นนางฟ้าเสียงสวรรค์ที่อยู่ในหัวใจคนนับล้านคน?..ทำไมต้องมานอนซมเพราะพิษ เบาหวาน พาร์กิสัน อัลไซเมอร์ หนักหนาสาหัสสากรรณ์ถึงขนาดนี้ล่ะ?!!.....

ภาพของพี่สาวกับสามีก็คือคุณ สุวัฒน์ วรดิลก หรือ ลุงอู๊ดของเด็กๆ ต่อเเต่นี้ไปก็คงจะไม่มีอีกเเล้ว ภาพของทั้งคู่ที่ไม่เคยห่างกันเลยเเม้เเต่วันเดียว ตลอดระยะเวลากว่า 50 ปีที่ครองรักกันมา มันยิ่งกว่าเงาตามตัวของกันเเละกันเสียอีก ไม่รู้ล่ะ..เห็นพี่โจ๊วตรงไหน ก็ต้องเห็นพี่อู๊ดอยู่ตรงนั้นด้วยล้านเปอร์เซนต์!!...ทั้งคู่ต่างก็ห่วงหาอาทรซึ่งกันเเละกันอยู่ตลอดเวลา คำน้อยสักนิดที่จะผิดใจกันนั้นไม่มี จวบจนกระทั่งพี่อู๊ดล้มป่วยลงด้วยวัยชรา เเข้งขาไม่มีเเรง เเต่ก็ได้ภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากคอยดูเเลเฝ้าไข้อย่างใกล้ชิด จัดการหาหยูกหายาพาขับรถไปหาหมอพนอคลอเคล้ากันไม่ห่าง พี่อู๊ดยิ้มเเย้มเเจ่มใสทักทายลูกหลานเเละลูกศิษย์ลูกหา ที่เเวะเข้าไปเยี่ยมเยียนกราบทักทายสองตายายที่ศรีราชาอยู่เป็นประจำ ไม่มีสักนิดเลยสำหรับเเววตาของการท้อถอย.....

เเล้วก็ถึงวันหนึ่งที่พี่โจ๊วต้องมาล้มป่วยลงบ้างจากอาการโรคเบาหวานกำเริบ พร้อมกับโรคร้ายหลายอย่างที่ประดังเข้ามา ทางญาติๆก็ตกลงกันว่าให้มารักษาตัวที่กรุงเทพจะดีกว่า เพราะอุปกรณ์เครื่องไม้เครื่องมือทางการเเพทย์จะมีความพร้อมมากกว่า

"โจ๊ว เขาเป็นยังไงมั่งล่ะณี?..." เสียงของชายชราที่นอนไม่ไหวติงอยู่บนเตียง เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่เป็นปกติที่รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นอย่างประหลาด จากน้ำเสียงที่เปี่ยมไปด้วยเมตตาจากชายชราผู้นั้น

"หมอเขารับตัวไว้เเล้วล่ะพี่อู๊ด อยู่ใกล้มดใกล้หมอ เครื่องไม้เครื่องมือก็มีพร้อมทุกอย่าง ไม่ต้องกลัวหรอกพี่ อาการก็ดีขึ้นไปเรื่อยๆ อีกไม่นานก็คงหาย.."

"หมอเขาว่าเป็นอะไร?.."

"โรคคนเเก่น่ะพี่.." กล่าวจบเธอก็เเสร้งทำปลีกตัวเดินเข้าไปในครัวหลังบ้าน เพี่อที่จะได้หยุดการสนทนาไว้เเต่เพียงเท่านั้น ก็เธอจะพูดออกไปได้อย่างไรกันเล่า? ว่าทุกวันนี้พี่สาวของเธอนั้นยังนอนอยู่ที่ห้องไอซียู เเละยังไม่รู้สึกตัวเลย...

นั่นเป็นครั้งเเรกที่เธอได้เห็นเขาทั้งคู่ต้องเเยกจากกัน เเละนับตั้งเเต่วันนั้นเป็นต้นมา อาการของพี่อู๊ดก็ทรุดลงเรื่อยๆ จวบจนกระทั่งวันที่ 15 เมษายน 2550 พี่อู๊ดก็จากไปอย่างไม่มีวันกลับ ด้วยอาการหัวใจล้มเหลวในสภาพที่คราบน้ำตายังเเห้งเกรอะกรังอยู่ที่ขอบตาทั้งสองข้าง..."ใช่เเล้วล่ะ..พี่อู๊ดตรอมใจตาย......" พรรณี รำพึงรำพันกับตัวเองเบาๆด้วยอารมณ์ที่หดหู่ยิ่งนัก

ทางญาติๆต่างตกลงกันว่าจะสวดอภิธรรม 30 วัน เเล้วก็จะเก็บศพ 100 วัน ก่อนที่จะมีพิธีพระราชทานเพลิงศพต่อไป ลูกๆหลานๆใครทีว่างก็สลับสับเปลื่ยนกันเข้ามาดูอาการของป้าโจ๊วที่โรงพยาบาลด้วยความเป็นห่วง

"เเม่ป้ายิ้มเเล้ว!!.." เสียงลูกสาวละล่ำละลัก หันไปบอกเเม่พรรณีที่กำลังยืนคุยกับคุณหมอด้วยน้ำเสียงดีใจ..ภาพที่เห็นอยู่ในขณะนี้ คนไข้ที่นอนหลับตาไม่รับรู้เรื่องราวต่างๆมานาน เธอกำลังยิ้มอย่างมีความสุข ทั้งๆที่ตาทั้งสองข้างของเธอยังปิดสนิท

รอด้วยพี่อู๊ด...." เสียงที่เบาเเสนเบาพอจะจับใจความได้ถึงความรู้สึกที่โหยหาอาทรเเห่งห้วงลึกสุดหัวใจของผู้หญิงคนหนึ่งที่เธอรอคอยบางสิ่งบางอย่างมานานเเสนนาน..."รอด้วยยยยยยย............" เสียงที่เเผ่วเบานั้น ค่อยๆเงียบหายไป พร้อมกับลมหายใจที่สงบนิ่งลงในเวลาต่อมา......

10.30 น. ของวันที่ 14 พฤษภาคม 2550 เพ็ญศรี พุ่มชูศรี ศิลปินเเห่งชาติ ได้สิ้นใจอย่างสงบ ภายหลังจากสวดอภิธรรมศพ สุวัฒน์ วรดิลก ศิลปินเเห่งชาติ ผู้เป็นสามี ครบ 30 วัน พอดี................

Next	โฆษกจอมสร้าง เด็ดดวง ดอกรัก!!
Previous	ความฝันของเธอ

ความคิดเห็น

วันที่: Mon Apr 29 02:49:39 ICT 2024

All Comments: 0 Pages: 1/0