สมบัติ เมทะนี เกิดที่จังหวัดอุบลราชธานี เมื่อวันที 26 มิถุนายน 2580 ซึ่งเป็นถิ่นฐานเดิมของแม่

แต่เมื่ออายุได้เพียง 7 วัน ครอบครัวได้ย้ายมาอยู่ที่ย่านสะพานอ่อน ในกรุงเทพมหานคร ตามพ่อ

ซึ่งเป็นข้าราชการกรมรถไฟ

งานแถลงข่าวเปิดตัวภาพยนตร์เรื่อง รุ้งเพชร เมื่อปี 2504 สังเกตุดูให้ดีที่มือของป้าแดง

รัตนาภรณ์ อินทรกำแหงมีนกเอี้ยงอยู่ในมือ นั่นเป็นนกเอี้ยงที่ป้าแดงเลี้ยงไว้ ป้าแดงรักมันมาก

นกตัวนี้ยังเป็นผู้นำเอาสมบัติเข้ามาสู่วงการภาพยนตร์ เพราะหลังจากป้าแดงได้ดูตัวสมบัติแล้ว

ป้าแดงไม่ชอบสมบัติ เพราะสมบัติผอมเกินไป แต่เพราะนกเอี้ยงตัวนี้ไปเกาะที่ไหล่สมบัติ ทำให้

ป้าแดงเริ่มสนใจในตัวสมบัติ ธรรมดานกเอี้ยงตัวนี้จะไม่ค่อยเข้าหาใครง่าย ๆ ป้าแดงคิดว่า

สมบัติต้องมีอะไรดีไม่อย่างงั้นนกตัวนี้คงไม่เข้าหา ก็เลยรับสมบัติเข้าสู่วงการ แล้วก็เปิดแถลงข่าว

เปิดตัวพระเอกใหม่นามสมบัติ เมทะนี แสดงคู่กับเธอรัตนาภรณ์ อินทรกำแหง ในเรื่อง รุ้งเพชร

ประกาศตัวผู้เป็นภรรยาอย่างเปิดเผย พร้อมที่จะอำลาวงการบันเทิง เมื่อปี พ.ศ 2515

ไม่เคยห่างไกลกันเลย ตลอดระยะเวลาที่ใช้ชีวิตร่วมกันมาตลอด 60 ปี

ใครจะไปก่อนกัน?!!...
www.arjanpong.com
#สมบัติเมทะนี #พระเอก #บันเทิง 
มืออุ่นๆที่กุมมือของเธอไว้ในขณะนี้ ดูช่างอ่อนโยนเสียเหลือเกิน เเม้ว่าภายในห้องนอนเล็กๆจะดับไฟทุกดวงจนมืดสนิทเเล้วก็ตาม เเต่หยาดน้ำใสๆ ที่เอ่อล้นอยู่ขอบตาทั้งสองข้างของเธอ มันกำลังจะไหลรินร่วงรดหยดลงบนเเก้มเเล้วในขณะนี้...ใจหายนัก...ถ้าพรุ่งนี้ตื่นมาเเล้วไม่มีเค๊า เราจะทำอย่างไร? ถ้าขอได้ จะขอให้เราไปก่อนเถิด อย่าให้ต้องร้องไห้อยู่คนเดียวโดยไม่มีเขาเลย.....

ภาพในอดีตเมื่อ 49 ปีที่เเล้ว ที่บ้านพักข้าราชการกรมรถไฟหลวง อุรุพงค์ เราเห็นกันมาตั้งเเต่เด็กๆ คุณพ่อของเราทั้งสองต่างก็เป็นเพื่อนกัน เเละก็เป็นข้าราชการของการรถไฟด้วยกันทั้งคู่ ส่วนฉันก็เป็นเพื่อนสนิทเเละเรียนห้องเดียวกันกับน้องสาวคุณ วิ่งเล่นเข้าออกสลับกันไปกินข้าวที่บ้านเเต่ละคนเหมือนกัน ตามประสาเด็กๆโดยต่างคนต่างก็ไม่คิดอะไร จนกระทั่งคุณโตเป็นหนุ่ม ฉันก็อดขำคุณไม่ได้ที่วันหยุดเสาร์อาทิตย์ คุณจะต้องมานั่งซักผ้า ตากผ้าด้วยตัวของคุณเอง ทั้งๆหน้าที่นี้เป็นหน้าที่ของเเม่บ้านเเม่เรือนไม่ใช่หรือ? เพราะว่าเราถูกเลี้ยงมาผิดกัน ที่บ้านลูกสาวทุกคนต้องเก่งงานบ้าน ส่วนผู้ชายไม่ต้องทำอะไร เเต่คุณนี่เเปลก....

"นุช ขอบใจนะที่รีดผ้าให้พี่ พับซะเรียบร้อยเชียว ไปเรียนมาจากไหนหรือ?...."
"นุชไม่ได้รีดสักกะหน่อย..."
"อ้าว เเล้วใครล่ะ?"
"นู๊นนนนนนน...."

บ้า!!..ดูซิ ทะเล้นทั้งพี่ทั้งน้อง จ้องมองเราอยู่ได้ อายนะไม่ใช่ไม่อาย สาบานได้ ไม่ได้คิดอะไรเลยจริงๆ ก็เเค่เพียงเเต่ขำที่เห็นผู้ชายต้องมานั่งซักผ้ารีดผ้าเองก็เท่านั้น เเต่นี่..สายตาของคุณที่มองในวันนั้น มันหมายถึงอะไรกันล่ะนั่น จะยิ้มก็ไม่ยิ้ม จ้องอยู่ได้ ไม่มีมารยาท เเต่ก็เเปลกนะ ถึงเเม้เราจะไม่ชอบสายตาคู่นั้นที่จ้องมองเราอย่างนี้ เเต่ก็ไม่อยากให้เธอไปมองใครอย่างนี้เหมือนกัน นอกจากฉันคนเดียว

"ขอบใจนะตุ๊..."
"ไม่เป็นไรค่ะ พี่เเอ๊ด...." เออนั่น..ทำให้เเทบตาย เเต่กลับขอบใจเพียงสั้นๆเเค่เนี้ยะ!!..."

หลังจากวันนั้นมา เหตุการณ์ในวันนั้นก็ทำให้เราได้มีโอกาสได้คุยกันมากขึ้น เเละเราทั้งคู่ก็ชอบฟังเพลงเเบบเดียวกันจึงคุยกันถูกคอ เเละทำให้สนิทสนมกันมากขึ้น จนกระทั่งมันได้กลายเป็นความอบอุ่นใจอย่างประหลาด เเละสุดท้ายเมื่อฉันเรียนจบคุณก็เข้าตามตรอกออกตามประตู โดยให้ผู้ใหญ่มาสู่ขอ อันที่จริงเเล้ว ฉันก็อยากจะเรียนให้จบปริญญาโทเสียก่อน เพราะตอนนี้ยังเด็กนัก ยังไม่ประสีประสาอะไรกับเรื่องเหล่านี้ เเต่อีกใจก็เเย้งว่า ของดีๆอย่างนี้จะปล่อยให้หลุดมือไปได้ไง?....ก็ได้เเต่ยิ้มอายๆเอียงไปก็เอียงมา ก็นั่นเเหละคือคำตอบ มารู้สึกตัวอีกทีก็พอดีที่ผู้ใหญ่ทั้งสองมาผูกข้อไม้ข้อมือของเราทั้งคู่นั่นเเหละ

ดูเหมือนชีวิตคู่ก็ราบรื่นเรื่อยมา จนกระทั่งต่อมาคุณมีโอกาสได้เข้าสู่วงการบันเทิง และได้เป็นพระเอกละคร พระเอกหนัง มีผลงานการแสดงมากมาย มีชื่อเสียงโด่งดัง จนเป็นที่รู้จักของคนทั่วไป แต่กลับไปมีใครทราบว่าคุณแต่งงานมีครอบครัวแล้ว เนื่องจากในอดีตจะต้องปิดเรื่องเหล่านี้ไว้เป็นความลับ

ฉันรู้ว่าช่วงนั้นคุณรู้สึกอึดอัดเหมือนกัน เพราะต้องโกหกตลอด มันก็ไม่สบายใจ และคิดว่าเป็นความผิดมาก แต่เป็นสิ่งจำเป็น เพราะถ้าบอกว่าแต่งงานแล้ว งานจะไม่มีเข้ามาเลย สมัยก่อนคนดูเขายังยึดติดกับตัวดารามาก ฉันก็ต้องยอมรับว่าฉันต้องอยู่กับบ้าน จะออกไปไหนด้วยกันก็ไม่ได้ มีงานตุ๊กตาทองอยู่ปีหนึ่งที่ไปด้วยกัน แต่ต่างคนต่างไป เธอไปกับเพื่อนของเธอ ฉันก็ไปกับเพื่อนของฉัน แล้วถึงไปสลับคู่เต้นรำกันในงาน ซึ่งคนทั่วไปก็ไม่รู้

หลังจากปิดบังเรื่องครอบครัวมายาวนานถึง 13 ปี จนต่อมามีหนังสือดาราฉบับหนึ่ง ลงเรื่อง"สมบัติ เมทะนี " มีครอบครัวแล้ว ทุกคนก็ฮือฮากันมาก จนคุณคิดว่าคงต้องจบบทบาทในวงการแสดงไว้เพียงเท่านี้ ทั้งๆ ที่ตอนนั้นกำลังโด่งดังอย่างมาก

"ทำอย่างไรต่อดีล่ะค๊ะ พี่เเอ๊ด?..."
"พี่ตัดสินใจเเล้วตุ๊..ว่าพี่จะขอเลิกจากวงการนี้...มันถึงเวลาเเล้วล่ะ...."

ฉันเเทบไม่อยากจะเชื่อกับหูของตัวเองเลย ว่าพระเอกอันดับหนึ่งของเมืองไทยในขณะนั้น ที่เเฟนๆหลงใหลคลั่งไคล้กันทั้งประเทศ จะตัดสินใจผละลงจากเเสงเเห่งดวงดาว ก้าวมายืนคู่เเนบชิดเป็นคู่ชีวิตของฉันกับลูกน้อย คุณกล้าทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อฉันกับลูก....

"หลับนะค๊ะที่รัก...คุณเหนื่อยเพื่อเรามามากเเล้ว...ฉันไม่เสียใจเลยที่ได้คุณมาเป็นคู่ชีวิต คุณยังคงเสมอต้นเสมอปลายตลอด ดอกกุหลาบดอกเเรกที่ฉันเคยให้คุณไว้เมื่อ 40 กว่าปีที่เเล้ว คุณยังทะนุถนอมเก็บรักษาไว้อย่างดี...สัญญานะค๊ะ..ว่าจะไม่ทิ้งกันไปไหน สถิตย์อยู่ในหัวใจของฉันตราบกัลปาวสาน พระเอกในใจตลอดกาลของฉัน............."

เเม่ตุ๊ กาญจนา เมทะนี กล่าวจบ เธอก็จุมพิตเบาๆที่ไหล่ข้างซ้ายของสามีสุดที่รัก พร้อมทั้งรอยยิ้มของเธอที่เพ่งมองสามีสุดที่รักที่ในขณะที่เขายังคงนอนกุมมือเธอไว้ เป็นรอยยิ้มที่เหมือนกับเธอจะบอกกับฟ้าว่า "อย่าพรากเราจากกันนะ ถ้าหากจะต้องไปก็ขอให้ฉันได้ไปก่อนนน......."

ป้อง..
10/2/62